«بگذارید میترا بخوابد»، رمانی روان‌شناختی است. به این معنا كه نویسنده‌اش بیش از هر چیز، در جست‌وجوی تحلیل روانی آدم‌هایش است. آدم‌هایی كه وجه مشترك زندگی‌شان، عشق، خیانت و فراموشی است. رمان دست‌كم از سه خط داستانی متقاطع تشكیل شده كه می‌توان در هر یك، حضور یكی از این عناصر را پررنگ‌تر دانست: ماجرایی در گذشته كه زندگی خواهر و برادری به نام ایوب و ماریا را تحت تاثیر قرار داده و فراموش شده است، ماجرای عشقی ماریا و هیوا و ماجرای رابطه‌ی همزمان ایوب با سه زن به نام‌های ستاره، شهرزاد و میترا كه خیانت، محتوای اصلی‌اش است. «كامران محمدی» این سه داستان را به صورت درهم‌تنیده و غیرقابل تفكیك روایت می‌كند، به گونه‌ای كه رمان، به صورت شبكه‌ای از روابط این شش نفر ساخته می‌شود. این ساختار شبكه‌ای از جمله برجستگی‌های «بگذارید میترا بخوابد» محسوب می‌شود، چرا كه خواننده را مثل تار عنكبوت، لابه‌لای خطوط متقاطع خود گیر می‌اندازد.