افسانه ۱۹۰۰، داستان پیانیست اقیانوس، متنی است در نوسان بین نمایش و حکایت. البته برای نوشته‌هایی از این دست نمی‌توان عنوان مشخصی تعیین کرد. گاهی در رویاهایم به کشتی برمی‌گشتم، به سالن درجه سه، برای گزارش دادن به مهاجرانی که اپرا می‌خواندند و نووچنتو که موسیقی عجیبی می‌زد و من، دست‌هایش، چهره‌اش و اقیانوس اطرافش را مجسم می‌کردم.