از صدای سه تار من | سبز سبز پاره های موسیقی | که ریخته ام در شیشه های گلاب و گذاشته ام | روی رف | یک سهم به مثنوی مولانا | دو سهم به « نی » بدهید | و می بخشم به پرندگان | رنگها، کاشی ها، گنبدها | به یوزپلنگانی که با من دویده اند | غار و قندیل های آهک و تنهایی | و بوی باغچه را | به فصل هایی که می آیند | بعد از من ....