آثار نمادین و غیررئال همواره جایگاه خاصی را در حوزه‌های مختلف هنری داشته‌اند و در دوره‌های مختلف تاریخی درصدی از آثار مکتوب هنری در این سبک به تحریر درآمده است. آثاری که وجه اشتراکشان در رمزآلود بودن و استفاده از فضاهای ناآشنا و دور از ذهن مخاطب است و غالباً نویسندگان این بستر را بهانه‌ای برای انتقاد به جامعه یا سیاست‌مردان عصر خود قرار می‌دهند.

«خنده‌ی ‌شغال» جدیدترین اثر منتشر شده «وحید پاک‌ طینت» توسط نشرچشمه است که به لطف پلکانی‌نویسی (همانند قواعد مرسوم در نگارش اشعار سپید) حجم خود را به ۱۲۷ صفحه رسانده است.

پاک طینت در رمان خود شاید خواسته با آشنایی‌زدایی از زندگی روزمره انسانی و کشاندن مخاطب به عمق یک بیابان و به تصویر کشیدن زندگی مردمانی مانده در بند سنت‌های تهی و بعضاً احمقانه از یک سو و قوانین عقلانی برای گذراندن زندگی از سوی دیگر طعنه‌ای بزند به دوران گذار بین سنت و مدرنیته جوامع جهان سوم همچون ایران.

از منظری دیگر می‌توان «خنده‌ی شغال» را با همه کفتر‌ دودی‌ها و قبر‌های خالی و زمین سرد و گرسنه و زندگی بربرمابانه آدم‌های قصه‌اش، پرده‌برداری از درگیری خوی وحشی نسل انسان و فطرت حقیقت‌خواهش دانست و این‌که نهایتاً حقیقت می‌تواند هر محدودیت ساخته‌ شده‌ای را برای او بشکند.