«لطفا کتاب‌هایم را نخوان!» مجموعه نامه‌های فردریش ویلهلم نیچه، فیلسوف مشهور آلمانی به مادرش است که به همت «لودگر لوتکه هاوس» جمع آوری و در این کتاب به نشر درآمده. 

در میان فیلسوفان و متفکران معاصر شاید هیچکس به اندازه فریدریش نیچه با مادر خود نامه نگاری نداشته است، کتاب «لطفا کتاب‌هایم را نخوان!» گزیده‌ای از نامه‌های نیچه به مادرش از خردسالی، کودکی و نوجوانی تا پایان عمر یعنی یک سال پیش از فروپاشی روانی‌اش است. 

در این نامه‌ها او از آثار و دغدغه‌ها و بیش از همه از رسالت گران بار خود بر دوشش و مهم‌تر از آن جزئیات لحظه‌ها و بیماری‌های گوناگونش نوشته و برای مادرش ارسال کرده است. نکته شگفت آور این نامه‌ها آن است که نیچه مردم گریز و تنهایی طلب، با وجود جدایی از افراد، هرگز از مادرش جدا نشد و تا آخرین لحظات زندگی او را یگانه کسی می‌دانست که در این جهان دیوانه خو برای خود دارد. 

از سویی قالب صمیمی نامه‌ها، نوعی برداشت دست اول از نویسنده را به مخاطب ارائه می‌دهد، برداشتی فرا‌تر از برداشت فلسفی متعلق به فردی که زیاد اعتقادی به خدا نداشت و همه چیز را در تنهایی جستجو می‌کرد.