آنچه دراين كتاب ملاحظه مي گردد ميتواند ذيل عنواني قرار گيرد كه امروزه به فلسفۀ اخلاق موسوم است، كه غالبا مي شود به بحث هاي فلسفي و انتزاعي دربارۀ اخلاق؛ همان چيزي كه متا اتيك يا فرا اخلاق هم ناميده شده است؛ و عبارت است از فحص در معاني و مباني و معايير خوب وبد، هنگامي كه دايرمدار ارزش است. برنامه اصلي كاوش در مباني اخلاق اين است كه بررسي كند چگونه آدميان به ستايش و نكوهش اعمال و احوال، كه مبناي فضيلت و رذيلت است، اقدام مي كنند؛ مي كوشد اثبات كند كه ناظر بي طرف فقط كارها و خصلت هايي را تحسين مي كند كه براي دارندۀ آن يا براي ديگران مفيد يا دلپذير باشد، وبه عكس.