خانم اما دون اهو یک نویسنده کانادایی است و ایده‌ی نوشتن این رمان را از یک اتفاق تلخ و واقعی الهام گرفته است. این کتاب با فروش و استقبال بسیاری مواجه شد و توانست برنده‌ی جایزه داستان او رنج انگلستان در سال 2011، نامزد نهایی جایزه ادبی بوکر سال 2011، نویسنده برتر رمان ایرلند سال 2011 و جایزه ادبیات معاصر کشورهای مشترک‌المنافع شود. اتاق، داستان مادر و فرزندی پنج‌ساله است که مدت پنج سال در یک اتاق حبس بوده و هیچ‌گونه ارتباطی با فضای خارج نداشته‌اند. ماجرای داستان از زبان شخصیت کودک داستان بازگو می‌شود و نویسنده در شخصیت‌پردازی تمام ویژگی‌های دنیای کودکانه را در نظر گرفته است. دنیایی به‌دوراز دروغ که همه‌چیز همان‌طور که هست توصیف می‌شود. در قسمتی از متن داستان می‌خوانید: « امروز من پنج‌ساله شدم. دیشب وقتی برای خوابیدن به جارختی رفتم چهارساله بودم، اما وقتی در تاریکی توی تختخوابم بیدار شدم به پنج سال تغییر کردم، طلسم و جادو. قبلش سه‌ساله بودم، قبلش دو، قبلش یک، و قبل‌تر صفر. « کمتر از این هم هست؟» مامان بدنش را کش می‌دهد و می‌پرسد: هوم؟ - بالای توی بهشت، منهای یک سال بودم، منهای دو، منهای سه؟ - نه، قبل از پایین اومدنت، شماره‌ها به‌حساب نمی یان. - از توی آسمونا. تا وقتی من توی شکمت بودم، همش ناراحت بودی. مامان از تخت پایین می‌آید و کلید چراغ را می‌زند. وووش... همه‌جا روشن می‌شود. در جا چشمهام را می‌بندم، اول یکی را آرام باز می‌کنم. بعد هر دوتا را...»