مهدي شريفي در يادداشتي در ابتداي نخستين كتابش در معرفي خودش مي‌نويسد: خدا زندگي آدم‌هايش را كه مي‌نوشت، من را گذاشت توي فصل برگ‌ها. شدم متولد پاييز شصت‌وهفت. همان سال‌هايي كه قم بيابان بود؛‌ نه مثل حالا گم‌شده زير خروارها رنگ و خيابان‌هاي شلوغ!