رمان‌های چندلر پیش از آنکه داستانهای پلیسی باشند آثار ادبی هستند. او می‌گفت: رنگ مایه داستان، به غیر از عامل معما، باید از کشش دراماتیک و محتوای غنی انسانی برخوردار باشد. چندلر، در عین حال که خشونت و حادثه را به فضای داستان‌هایش راه می‌دهد، از تشریح محیط اجتماعی و توصیف تحولات روانی شخصیت‌هایش نیز غافل نمی‌شود. داستانهای او برخوردار از روایت‌پردازی ساده و بی‌پیرایه، همراه با تصاویری شاعرانه و طنزی غافلگیر کننده است. بانوی دریاچه چهارمین رمان بلند چندلر است و از بهترین آثار او به شمار می‌آید. مضمون این داستان برای چندلر جذابیتی خاص داشت: او ابتدا، در ۱۹۳۹، آن را به صورت داستانی کوتاه به چاپ رساند. در ۱۹۴۳، با بسط دادن هسته اصلی داستان، رمان بانوی دریاچه را به شکل کنونی‌اش پدید آورد. استقبال خوانندگان از این رمان سبب شد که در ۱۹۴۶ کمپانی مترو گلدوین مایر فیلمی از روی آن بسازد. کارگردان و بازیگر نقش اصلی فیلم رابرت مونتگمری بود.