تصمیم گرفته بودم که دیگر چیزی ننویسم تا دوستان زنده و هشیار به من نخندند و دشمنان پس از مرگم دشنامم ندهند.
اما درباره ی محجوب نتوانستم سکوت کنم، مدیون محبت های شما هستم که باید ادای دین کنم.
«در چنته ی دانش او به مراتب بیش از آنچه تا آن زمان نوشته و انتشار داده بود وجود داشت.»