این کتاب تصحیح تازه‌ای است از شاهنامه‌ی فردوسی بر پایه‌ی مهم‌ترین دستنویس‌های موجود، مانند دستنویس موزه‌ی بریتانیا، فلورانس و ...

دستنویس سن ژوزف که به تازگی در بیروت یافته شده و تصحیح حمدالله مستوفی نیز برای نخستین بار در این تصحیح انتقادی بررسی شده‌اند.

بخش دیگر این شرح یکایک ابیات، تعابیر کنایی، مجازی، استعاری و ... است، به همراه گزارش ریشه‌شناسی واژگان متن و بررسی درون‌مایه‌ها، رویدادها، شخصیت‌ها و خویشکاری آنها و نیز مقایسه‌ی‌شان با متون همزمان و ناهمزمان.

برگردان عربی شاهنامه از فتح بن علی بنداری اصفهانی در اوایل قرن هفتم، برگردان منظوم انگلیسی برادران واردنر، فهرست واژه‌های گزارش شده، فهرست واژه‌های پارسی باستان، اوستایی، پهلوی اشکانی، ساسانی و... فهرست واژه‌های عربی، فهرست واژه‌های غیر ایرانی، فهرست نام مکان و کسان، بیت یاب و کتابنامه از بخش‌های دیگر این کتاب‌اند.