میراث فرخ غفاری برای سینمای ایران میراث اندکی نیست. او نخستین کسی است که دست به جمع‌آوری اسناد و مدارک مربوط به تاریخ سینمای ایران زد و نخستین کسی است که پس از پایان تحصیلات خود در فرانسه و بلژیک و کارآموزی نزد هانری لانگلوا، فیلم‌شناسی معروف در سینماتک فرانسه، به ایران بازگشت و کانون ملی فیلم و به‌دنبال آن فیلم‌خانه‌ی ملی ایران را تأسیس کرد. غفاری، همچون ابراهیم گلستان و فریدون رهنما، تنها برای فیلم‌هایش نیست که اهمیت دارد، بلکه به‌سبب نقش‌های متعددی که در جامعه‌ی هنری و سینمایی ایران نیز به‌عهده داشت حائز توجه است. گفت‌وگوی حاضر ابعاد مختلف فرخ غفاری را از زبان خودش در زمینه‌ها و حوزه‌های گوناگونی که کار کرده نشان می‌دهد و برای دانشجویان و پژوهندگان هنر معاصر ایران، به‌ویژه سینما، منبعی مهم به‌شمار می‌آید.