این کتاب زندگینامۀ کامل آلبر کامو است که روند و فرایند جریان زندگی این نویسنده را کاملا نشان می‌دهد. آلبر کامو از نویسندگان بزرگی است که در سراسر جهان، خوانندگان خود را یافته است و صدای او تا امروز زنده و رها از هرگونه رسوب‌ ایدئولوژیک و شرایط زمانی باقی مانده است. کامو، آن‌گونه که کسی او را نمی‌شناسد. مردی که به قاتل مبدل می‌شود، چون آفتاب چشمش را می‌زند. مورسوی بیگانه تا امروز هم از شخصیت‌های بسیار مشهور ادبیات جهان است. آلبر کامو، خالق آن، فیلسوف پوچی‌های وجود انسان است، اندیشمند عصیانگری که انسان برایش اهمیت دارد و همواره وکیل مدافع سادگی است؛ سادگی‌ای که برای این الجزایری ـ فرانسوی، اساس همه چیز و همزمان قوی‌ترین همراهش در زیر آفتاب به حساب می‌آید. نتایج و بررسی‌های ایریس رادیش «تازه‌تر از همیشه» است. رادیش که از منتقدان بسیار سرشناس ادبی است، به مناسبت صدمین سالروز تولد کامو، ما را همراه خود به سفری جذاب می‌برد. از بلکور، منطقه فقیرنشین الجزایر که کامو در آنجا کنار مادر خاموش خود بزرگ می‌شود تا پاریس خاکستری که تحت اشغال آلمانی‌ها، اخلاقیات این اگزیستانسیالیست جوان را به مبارزه می‌طلبد. سارتر که رقیب او و فردی مشهور است، کامو را که ضدفاشیسم، ضدکمونیسم و اروپایی است، با تحقیر «پسر خیابانی الجزایری» می‌خواند؛ کامویی که برای خود یک غریبه و روشن‌بین‌تر از همه است. ایریس رادیش با احساس همدردی و دلسوزی از مردی می‌گوید که تحت تأثیر چشم‌اندازهای دریای مدیترانه قرار داشته است. از تمام مبارزات زندگی او در مقام یک طرفدار حقوق زنان و طرز فکر متعهدش سخن می‌راند. آلبر کامو در هفتم نوامبر 1913 ساعت دو صبح در کلبۀ گلی متصدی انبار به دنیا می‌آید. او خانۀ محقر تولدش را که آن همه دقیق تشریح می‌کند، هرگز ندیده است. در همان دوران حیاتش آن را خراب کردند. کامو پدر خود را هرگز ندید. اولین بخش آخرین کتابش را «در جستجوی نام پدر» نام نهاد. لوسین کامو در 1914 به خدمت سربازی رفت و چند ماه پس از تولد پسرش در نبرد مارن کشته شد. آلبر کامو نویسنده، فیلسوف و روزنامه‌نگار الجزایری ـ فرانسوی‌تبار بود. او یکی از فلاسفه بزرگ قرن بیستم و از جمله نویسندگان مشهور و خالق کتاب بیگانه است. در سال ۱۹۵۷ به دلیل «آثار مهم ادبی که به روشنی به مشکلات وجدان بشری در عصر حاضر می‌پردازد» برنده جایزه نوبل ادبیات شد. آلبر کامو پس از رودیارد کیپلینگ جوان‌ترین برنده جایزه نوبل و همچنین نخستین نویسنده زاده قاره آفریقا است که این عنوان را کسب کرده‌است. همچنین بین برندگان نوبل ادبیات، کمترین طول عمر را دارد و دو سال پس از بردن جایزه نوبل در یک سانحه تصادف درگذشت. در قسمتی از این کتاب دربارۀ رمان بیگانۀ کامو آمده است: «اولین نوشته‌ها دربارۀ بیگانه را می‌توان در یادداشت‌های اوت 1937 . آخرین آنها را در مه 1940 یافت. ژان پل سارتر اولین فردی است که تشخیص می‌دهد این اثر بسیار فراتر از یک رمان بزرگ ادبیات فرانسه است. گرچه در لابلای سطرهای نقد 21 صفحه‌ای او که در سال 1943 در "کایه دوسود" منتشر می‌شود، طعنه‌ای ظریف نهفته است که بعدها توسط آن کامو را رسوا می‌کند، اما بلافاصله زیر و زبرکنندگی این رمان را تشخیص می‌دهد؛ این رمان، دنیا و شیوۀ صحبت دربارۀ آن را بار دیگر کشف خواهد کرد».