شب هنگام زیر سقف شاخه‌ها پوزه‌اش را زیر بلندای آسمان بال می‌برد، توده شنی از سنگ‌ریزه‌های نورانی. با چشمانی کاملا باز و نفس بخارآلود، به صورت‌های فلکی خیره می‌ماند که آدم‌ها در آن‌ها اشکال حیوانی نظیر عقاب، خرس، عقرب، گاو را مجازا می‌بینند.