ریشه‌های آسمان به رومن گاری امکان می‌دهد نمایشگاهی از شخصیت‌های بدیع طرح ریزی کند که مورل، قهرمان داستان، نمایانگر آن هاست و به حول مضمون مدارا، تمذیل اومانیستی وسیعی بسازد با این اندیشه که «انسان‌ها به قدر کافی بلند نظر هستند که حضور فیل‌ها را بپذیرند.» ریشه‌های آسمان در سال ۱۹۵۶ جایزه گنکور را دریافت کرد.