شاه سبیلِ مبارکش را تاب داد و پرسید: «اوضاعِ مملکت چگونه است؟» صدراعظم تعظیم کرد: «فدایت شوم، کاملاً امن و امان؛ آب از آب تکان نمی‌‏خورَد!» «رعایا درباره ما چه می‌‏گویند؟» صدراعظم دهانش را باز نکرده بود که دلقک گفت: «می‌‏گویند شبیه کانگوروست!» شاه که معنیِ کلمه را درنیافته بود، بار دیگر سبیلِ مبارکش را تاب داد: «مردم درباره ولیعهد چه می‌‏گویند؟» دلقک باز مهلت نداد: «می‌‏گویند شبیه بچه کانگوروست!» شاه دیگر تاب نیاورد: «کانگورو دیگر چه بوزینه‏ای است؟!» دلقک پوزخندی زد و عرض کرد: «قربان، بوزینه نیست، حیوانی است که بچه‏اش را همیشه در کیسه‏اش حمل می‌‏کند.» شاه از کوره دررفت و فریاد کشید: «جلاّد!»