تن‌دال دارای ۵ فصل است که عبارتند از: چارچوب نظری فیلم به مثابه کالایی فرهنگی، گفتمان تن زدودگی: دهه ۱۳۶۰، گفتمان امیال شهری: دهه ۱۳۷۰، گفتمان بگذار زندگی کنم: دهه ۱۳۸۰ و جمع بندی و نتیجه گیری. این کتاب به بررسی و توضیح تحولاتی که در فرهنگ سیاسی ایران از ابتدای انقلاب اسلامی تا سال ۱۳۹۰ به وقوع پیوسته، می‌پردازد و نویسنده در آن می‌کوشد تا با بهره‌گیری از نظریات افرادی نظیر هال، آیزر، گادامر، دریدا و فوکو یک چارچوب نظری مشخص و دقیق را برای تحلیل گفتمان انتقادی مجموعهای از فیلم‌های شاخص سینمای ایران در دوره‌های مختلف فراهم نماید.

این کتاب از دو جنبه حایز اهمیت است: اول، ارائه دستورالعملی کاملا کاربردی و عینی برای کاربست روش تحلیل گفتمان انتقادی و دوم، داشتن نگاهی نو و قاعده‌مند به فیلم‌های سینمای ایران از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون.