در مقدمه این کتاب آمده است: «مصطفی مستور در ادبیات داستانی امروز ایران نویسنده‌ای مطرح و بحث‌برانگیز است. آثار مستور بار‌ها تجدید چاپ شده‌اند و خود او نیز اخیرا در نظرسنجی از دانشجویان دانشگاه‌های تهران‌، یکی از ۱۰ نویسنده‌ محبوب ۸۰ سال داستان‌نویسی ایران نام گرفت. وقتی با یک نویسنده هنرمند روبه‌رو می‌شویم که به نوعی موفق محسوب می‌شود‌، باید با او چه کنیم؟ گزینه‌ها فراوان هستند. من نمی‌دانم پاسخ شما به این پرسش چیست، اما خودم همواره اندیشیده‌ام که اقدام عملی آن هم از جنس نقد و تحلیل مستدل (و نه مدح‌ها و کف‌زدن‌های صرف) اگر تنها واکنش به‌درد بخور نباشد، ‌ بی‌تردید از معدود کارهایی است که به انجامش می‌ارزد. با این نگاه بود که کتاب حاضر شکل گرفت. 

این کتاب دو بخش دارد؛ در بخش اول ۹ کتاب مصطفی مستور یعنی «عشق روی پیاده‌رو»، ‌ «روی ماه خداوند را ببوس»، «چند روایت معتبر»، «من دانای کل هستم»، «استخوان خوک و دست‌های جذامی»، «حکایت عشقی بی‌قاف، ‌ بی‌شین، ‌ بی‌نقطه»، «من گنجشک نیستم»، «تهران در بعدازظهر» و «دویدن در میدان تاریک می‌ن» توسط افرادی چون امیرعلی نجومیان‌، فتح‌الله بی‌نیاز‌، شهرنوش پارسی‌پور‌، بلقیس سلیمانی‌ و احمد غلامی‌ نقد شده است. در بخش دوم کتاب هم بررسی‌های کلی شامل بررسی سبک‌شناختی آثار داستانی این نویسنده ارائه شده که در این بخش نقدهایی از افرادی چون مهدی ربی‌، زری نعیمی و آرش مشوقی منتشر شده است.