انتشاراتِ مدرن لایبرری، رگتایم را یکی از بهترین رمان‌های قرن بیستم می‌داند. دکتروف برای این رمان جایزه ملیِ کتابِ آمریکا را دریافت کرد. رگتایم مجموعِ چند داستانِ به هم تنیده است. شخصیت‌های کتاب دو گونه‌اند: دسته اول آدم های واقعی و تاریخی‌اند. مثل پیرپون مرگان سرمایه‌دارِ بزرگِ آمریکایی، هنری فورد مؤسسِ کمپانیِ خودروسازیِ فورد، هری هودینی شعبده‌بازِ معروف، اما گلدمن آنارشیست و سخنورِ پرشور، زیگموند فروید و آدم‌های معروفِ دیگر. گروه دوم شخصیت‌های خیالی‌اند که بارِ اصلیِ قصه رگتایم را به دوش می‌کشند؛ سه خانواده که زندگی‌شان بر اثرِ اتفاقاتی که در جامعه‌ی آمریکا می‌افتد دگرگون می‌شود. همه این آدم‌ها سه عنصر هستند که بدنه اصلیِ جامعه آمریکا را تشکیل می‌دهند: آمریکایی‌ها، مهاجران و سیاهپوستان. به قولِ نجفِ دریابندری، در مقدمه‌ی کتاب، رگتایم چندبار آغاز می‌شود و چند بار به پایان می‌رسد. شخصیت‌های کتاب هر کدام داستانِ جداگانه‌ای دارند و دکتروف در کتابِ کم حجمش همه را تمام و کمال برای ما تعریف می‌کند. دستِ آخر سرگذشتِ همه‌ی آدم های رگتایم با نخی نامرئی به هم متصل می‌شود. رگتایم به معنای نوعی موسیقی است که ریتمِ تند و پرضربانی دارد. نثرِ فاخرِ دکتروف هم نوعی رگتایم است؛ جملات نجف دریابندری کتاب کوتاه و موجز است و روحِ پرهیاهوی آمریکا را در اوایلِ قرن بیستم نشان می‌دهد. انگار اصلِ داستان چند صد صفحه بوده و نویسنده آن را در ۲۷۰ صفحه خلاصه کرده است.