رسیدن، پله‌ی اول مناره‌ای‌ست که بر اوج آن، اذان عاشقانه می‌گویند. برنامه‌یی برای بعد از وصل، برنامه‌یی برای تداوم بخشیدن به وصل. از وصل ممکن و آسان تن به وصل دشوار و خطر روح. برنامه‌يي برای سربندی قاهرانه در برابر خاطره شدن. برنامه‌یی برای ابد. برای آن سوی مرگ. برای بقای مطلق. برای بی زمانی عشق...