ساموئیلنکو به دوستش علاقه داشت. لائفسکی در نظر او مردی خوش نیت، بی شیله پیله، و آدمی بی تکلف بود که می‌شد با او گیلاسی زد، خندید و ساعتها درد و دل کرد. لائفسکی در عین حال خصوصیاتی داشت که برای ساموئیلنکو قابل درک بود، اما از ته دل از آنها بدش می‌آمد. لائفسکی وقت و بی‌وقت و به حد افراط مشروب می‌خورد، در صحبت‌هایش حرف‌های رکیک به کار می‌برد، در خیابان با دمپایی رفت و آمد می‌کرد، و جلو مردم با نادژدا فدروفنا بگو مگو داشت...