بر این خاکستری خفه همگانی زندگی ماشینی ته مایه رنگی بزن. همه را با یک چوب مران از تعصب بپرهیز، یک شکلی حاکم بر حیات را به نوعی درهم شکن، با همدلی با انسان‌ها به حیات تیره خود رنگ و بویی بده، همه نیروها در کارند تا تو را عام کنند، خاص باش. با شکستن نظم حاکم بر روابط اجتماعی توازنی تازه پدیدآر، برای ایجاد این توازن هم به دل گرم و هم به عقل سرد نیاز داری. افراط در هر سو تو را به بیراهه جنون یا جزمیت می‌کشد. دل بده، عشق بورز، از خود مایه بگذار، فرزانگی بیاموز.