در کتاب حاضر، «آندره مالرو»، رمان‌نویس فرانسوی، زندگی‌ و آثارش معرفی شده است. آثار عمدهٔ وی عبارت‌اند از: «فاتحان»، «جادهٔ شاهی»، «سرنوشت بشر»، «دوران تحقیر»، «امید» و «گردوبن‌های آلتنبورگ». بدین سان بخشی از کتاب به بررسی رمان‌های او اختصاص دارد. در دو رمان نخست، مالرو، وضع حال دو اروپایی جوان از خود بیگانه را وصف می‌کند که به آسیا آمده‌اند تا شاید در عمل خشونت‌بار، پاسخی پیدا کنند. رمان سیاسی «سرنوشت بشر» بر زمینهٔ انقلاب عقیم ۱۹۲۷ شانگهای واقع می‌شود. درون مایهٔ این رمان، ناگزیری بشر از تقدیر مختوم خویش است. رمان دوران تحقیر، رویارویی یک انسان و غیر انسان و ناپایداری هر دو است. رمان «امید»، بلند‌ترین و پر شخصیت‌ترین رمان مالرو است. در این رمان، پیروزی انسانیت، جایگزین شکست جمهوری‌خواهان اسپانیایی می‌شود. در آخرین اثر ناتمام مالرو، درختان به درس شهودی مالرو از یگانگی بشر و هم هویتی‌اش با خود عینیت می‌دهند. تالیفات مالرو در زمینهٔ هنر عبارت‌اند از: «روان‌شناسی هنر» (۱۹۴۷)، «صداهای سکوت»، «دگردیسی خدایان»، «صداهای سکوت»، «شعری اعجازآمیز دربارهٔ حالت روحی بشر.»