دختر: پس هشت هزار نفر به‌خاطر شرایطی که قبلاً بود مردن؟

سِلبی: بله.

دختر: خب تو هم می‌خوای سهم صندوق اعانات حوادثت رو خرج کنی تا همه چیز رو برگردونی سر جای اولش...

سِلبی: ببین، واقع‌بین باش. نود درصد مردم این‌جا صاحب ده درصد از کل زمین‌هان، خب؟ خودت این رو بهم گفتی. سه درصد بقیه هم همه‌ی زمین‌های مرغوب تو دست‌شونه و توش موز و نیشکر صادراتی کشت می‌کنن. خب، پس کاملاً روشنه که هر کاری که با پول اعانه کنیم همه چیز رو مثل قبل می‌کنه، مگه این‌که کل جامعه عوض بشه. کاری که از دست ما بر می‌آد اینه که کارها رو موقتاً رفع و رجوع کنیم.