چون پرنده‌ای که می‌آید و | می‌نشیند روی دیوار کاهگلی | و آوازی نمی‌خواند | می‌آیم و | می‌نشینم بر همین لحظه‌ی تاریک | و خاموش | در تیررس روزی که بی‌تو می‌گذرد می‌نشینم