این نمایشنامه در سال ۲۰۱۰ در آمریکا منتشر و اجرا شد و‌‌ همان سال توانست جایزه تونی که بر‌ترین نمایشنامه‌های سال آمریکا اهدا می‌شود و جایزه درامادسک را به دست بیاورد. محوریت این نمایشنامه بر اساس دیالوگ‌های نقاشی به نام راسکو و دستیارش شکل می‌گیرد. راسکو از پیروان مکتب اکسپرسیونیسم انتزاعی است و دستیارش فعال در شاخه پاپ آرت. این نمایشنامه بر مبنای نوع ارتباط و دیالوگ آن‌ها رخ داده است در پایان نمایش هم راسکو تابلویی با رنگ کاملا قرمز می‌کشد و نوعی استعاره از خودکشی وی است.