این مجموعه شامل 76 شعر سپید است. «راه شیری»، «بیداری»، «تابلوی میان راه»، «ساعت‌ها»، «1389»، «تاریکی مطلق»، «روزنامه می‌خواند»، «چیزی ته کشو»، «گلویت»، «روز بعد»، «درگاه» و «یادگاری بر سینه‌ات» نام برخی شعرهای این مجموعه‌اند.

«آخرهای شب
از شترمرغ‌هایمان پیاده می‌شویم
هتل روی درخت گردوی تنومندی است
دارکوبی فراک پوشیده نزدیک می‌آید
گذرنامه‌هایمان را می‌گیرد
پرت می‌کند پشت سرش
از درخت بالا می‌رویم
قرن‌ها می‌گذرد
خورشید خاموش می‌شود
به اتاق می‌رسیم
سقف ندارد
نگاهم می‌کنی
چشم‌هایت
پروانه‌ای فیروزه رنگ می‌شود»