مشتمل بر 2 نمایش‌نامه‌ی تمام‌آهنگ (اپرت) از وی با نام "رستاخیز سلاطین ایران در خرابه‌های مداین" و "بچه‌ گدا و دکتر نیکوکار"‌، نیز نمایش‌نامه‌ای با عنوان "حلوا و الفقراء" در یک پرده است. گفتنی است "رستاخیز سلاطین ایرانی در خرابه‌های مداین" اولین اپرایی است که به زبان فارسی اجرا گردیده است. به تصریح نویسنده: "در مسافرت از بغداد به موصل، مخروبه‌ی بعضی از قصرهای حوالی خرابه‌های شهر معظم مداین را زیارت نمود. تماشای ویرانه‌های آن گهواره‌ی تمدن دنیا مرا از خود بی‌خود کرد و این اپرای رستاخیز، نشانه‌های قطرات اشکی است که بر روی کاغذ به عزای مخروبه‌های نیاکان بدبخت ریخته‌ام". نویسنده در خصوص نمای "بچه‌گدا و دکتر نیکوکار" نیز تصریح می‌کند: "غرض از این نمایش، مجسم کردن استعدادهای خوب ایرانی است که در نتیجه‌ی نبودن تعلیم اجباری به دزدی و حقه‌بازی و رذالت صرف می‌شود و در پرده‌ی دوم نشان داده می‌شود که ممکن است استعدادهایی که در کارهای زشت ترقی می‌کنند، آن‌ها را از این کارها بازگردانده و در کارهای زیبا به آن ترقی داد".