صاحبدلان را جز سر نهادن به محراب عشق کاری نیست، اگرچه عشق هیچ افسونی نداند و در فکر آن نیست که اندیشه‌ات را از سودای خود برهاند، اما این شیوه‌ی عشق است که آتش هستی‌سوز را بر ملک جانت می‌نشاند. افسون جام بلور هم در همین مکتب ره پیموده و آفاق را آتش عشقش پردود کرده، تا چشم عقل از دیده‌ی ظاهری فراتر رود و خواننده را در شهر آرزوها، این سوی و آن سوی آواره سازد.