نه با اين شتاب، خدايا | و نه به اين گاه. | ما بزرگ مي شويم، آن گونه كه می‌خواهی | دستان‌مان اما هنوز كوچك اند، آن‌سان كه تو آفريدي‌شان | چيزها را مي‌آوري، و چيزها را مي‌بري | و در بلندترين‌ترين تاريكي، | به آني | از آب مي‌گذري. | نه با اين شتاب و نه با نوري اين چنين !