همه‌ی ما وظیفه داریم که در راهِ حفظِ سلامت زبان فارسی بکوشیم، و نگذاریم که آفت‌هایی از قبیل هجوم واژه‌های بیگانه، و تأثیرگذاری الگوهای زبان‌های فرنگی و تعبیرات و اصطلاحاتِ ناروای تازه، درستی و اصالت و زیبایی آن را تهدید کند. همچنین ما باید جلوِ رواج تلفّظ‌های نادرست، و گرایش افراطی توده‌ی مردم را به شکستن صورت تلفّظ کلمات، بگیریم، و از رواج خطاهای دستوری که به سلامت و درستی زبان لطمه می‌زند جلوگیری کنیم، تا روند تکاملی زبان فارسی بتواند به نحوی مطلوب ادامه یابد، به‌طوری که حتّی‌المقدور پیوند با گذشته قطع نشود.