ژان راسین نمایشنامه‌نویس نمونه‌ای کلاسیک فرانسه است و آندروماک نمایشنامه‌ی نمونه‌ای راسین. آثار او به‌خاطر درون مایه‌های سیاسی، روان‌شناسانه و ساختارهای ادبی خاص خود بسیار مورد توجه منتقدان و گروه‌های نمایشی در قرن بیستم قرار گرفتند. در سال 1667 پیروزی قطعی راسین در نوشتن تراژدی با نمایشنامه‌ی آندروماک حاصل شد. این اثر به‌شدت مورد توجه محافل ادبی و درباریان قرار گرفت. در اوج این افتخارات بود که راسین درصدد رقابت با مولیر برآمد... پیرنگ این نمایشنامه همچنین به‌خوبی بیانگر دو درون‌مایه‌ی است: درون‌مایه‌ی سیاسی که خود را در رابطه‌ی ظریف میان قدرتمند و قدرت‌پذیر نشان می‌دهد و درون‌مایه‌ی روان‌شناسانه که در حیطه‌ی مسأله‌ی عشق قرار می‌گیرد. حتا در یک ترکیب نهایی این دو به درون‌مایه‌ی واحدی بدل می‌شوند: روان‌شناسی قدرت.