شاعری را دید

یک چشمش

موقر

لبخند ادب می‌زد

چشم دیگرش

ژولیده

در قاب شیشه بخارگرفته پنجره شکسته

برف را تماشا می‌کرد

که در ارتفاع نگاهش

ناگهان

از افتادن

باز مانده بود

معلق

غرق اسطرلاب آسمان بود...

چند برگ از این کتاب را اینجا در گوگل بوکز بخوانید.

با کلیک کردن روی این قسمت سری هم به صفحه فیس‌بوک این کتاب بزنید.