با این غروب از غم سبز چمن بگو اندوه سبز پریشان به من بگو اندیشه های سوخته ارغوان ببین رمز خیال سوختگان بی سخن بگو آن شد که سر به شانه شمشاد می‌گذاشت آغوش خاک و بی کس نسترن بگو شوق جوانه رفت زیاد درخت پیر ای باد نوبهار تعهد کهن بگو