کتاب «زکریای رازی» بیانگر یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های نخبه‌کُشی در ایران است. قدرش را ندانستیم، نه در زمان حیاتش و نه اکنون. گُمش کردیم و دیگران او را یافتند و لقبش را «جالینوس عرب» دادند. ما او را از یاد بردیم و صد افسوس که تکرار این قصه هم‌چنان ادامه دارد.