... با وجود این‌ مکبث شاهکار است. کیست که بتواند میان آثار ادبی بزرگی که زنده و باقی مانده‌اند و مهر تأیید و پسند قرون را بر رخسار دارند، اثر دراماتیکی را ـ به استثنای آثار خود شکسپیر ـ نشان دهد که با تراژدی مکبث برابری کند؟ در هیچ‌جا نمی‌توان اثری چون مکبث سراغ کرد که جوهر تراژیکش این‌ همه کامل و گیرا، آکنده از اندوه، و تا این حد عمیق و طبیعی باشد، و با وجود ظاهری بسیار ساده و عادی، خصلت شاعرانه‌اش تا بدین‌ پایه رفیع و نافذ باشد.