اسب‌هاي وحشي | يال‌هاي بلندشان را | مي‌کشند روي زخم‌هامان | ما را مي‌برند | به روزهايي که | اولين حرف را تو خواهي زد | و سرزمين‌مان | از سطري نمناک شروع مي‌شود...