شب از نیمه گذشته و نخستین لحظات اولین روز ماه اوت ۱۹۱۴ میلادی آغاز شده است. در یکی از مستعمره‌های آفریقایی فرانسه و در دفتر بیمارستانی که خوابگاه‌هایش از تنه درختان ساخته شده و بام آن را به نی و برگ‌های پهن و بلند پوشانده‌اند، مردی که در نور نیم‌رنگ چراغ‌های نفت‌سوز سرگرم نواختن پیانو است به صدای زنی که می‌گوید: نصف شب است دیگر دکتر! دست از نواختن بر می‌دارد.