در نمایش‌نامه‌ی نفوس مرده که با الهام از کتابی به همین نام به قلم نیکلای گوگول نگاشته شده نیز از دنیای تصنعی و حماقت طبقه‌ی اشرافیت و آرمان‌شهر ترسیمی آنان سخن می‌گوید و با قلمی تند و گزنده جامعه‌ی آن زمان را زیر سؤال می‌برد و جهانی را به تصویر می‌کشد که همچون اثر گوگول نشئت گرفته از تلخی‌های آن زمان و ناامیدی انسان کنونی در دنیای مدرن و به دور از واقعیت‌ها است.