میخواهم پیوسته، تبعیدی آزادی بمانم. خویشتنام در تصرف است، و قناعت نمیکند مگر به انتقال یافتن از حالتی به حالتی دگر. فردا، آتش عصیانگری برافروخته میشود، و هرگز آب را حمل نمیکنم. گوش و چشم خود را بر جمالی میگشایم که چپ میکند بر نوری که میستیزد با ظلمتی که جز امتدادش نیست.
برای ارسال نظر ثبت نام کنید یا اگر عضو هستید وارد شوید :
- ورود
- عضویت
نظر شما بعد از تایید مدیریت وبسایت منتشر خواهد شد.
با تشکر