از وقتی که یادش می‌آید عاشق بوده، عشق‌بازی می‌کرده اما هیچ رحِمی‌ مثل بهشتِ مادر امن نبوده راحت نبوده!

  به دست آوردن اغلب با دست دادن آغاز می‌شود، از دست دادن اما دست ما نبود که بیخود آنهمه این پا و آن پا می‌کردیم. 

  همه منتظر معجزه‌اند که زندگی‌شان شاد شود اما تنها عده‌ی قلیلی که آن را خلق می‌کنند شاد می‌شوند، بقیه در اندوه، آب‌تنی کرده بر این باورند که نابغه نیستند تا خلق کنند.

  بار اولی که گریه کردم مادرم گفت قوی باش! مرد که گریه نمی‌کند، و من رفته‌رفته ضعیف‌تر شدم چون دیگر نمی‌توانستم گریه کنم.