به اعتقاد من عصر ما فقط شایسته‌ی یک لقب و نام است . "عصر فحشا". مردم ما به تدریج خود را به فرهنگ فاحشه‌ها عادت می‌دهند.

بیشتر آدم‌های دنیا دیوانه بودند. آن بخشی هم که دیوانه نبودند، عصبی بودند. آن بخش هم که دیوانه یا عصبی نبودند، احمق بودند.

هر کسی که ساختن زندان انفرادی به کله‌ش زده، آدم جالبی بوده و خوب می‌دانسته با آدم‌ها چطور بازی کند. یعنی درست‌تر آن است که بگویم می‌دانسته آدم بهترین دشمن خودش است. لازم نیست او را کتک بزنند یا زیر شکنجه لت و پارش کنند. بهترین راه این است که خودش را با خودش تنها بگذارند تا خودش دخل خودش را بیاورد.

دير آمده بودم و محبت ديرگاه مثل پشيمانى است نه عشق.