به گمانم زمان جسمیتی دارد که همچنانکه ما از روی زمین خدا می‌گذریم جای پایمان را می‌گذاریم، حتماً زمان هم پا‌های غیرقابل تصوری دارد که وقتی بر تنمان می‌گذرد رد پایش می‌ماند

چه چیز پاهای معرکه‌ی زن ایرانی را معرکه‌تر می‌کند جز دامنی قرمز که با حجم سفید ران‌ها یکی شود هنگام راه رفتن؟

راستی که زن هم جانور عجیبی است!‌‌ همان دم که چشم به تو دارد، می‌تواند دل به دیگری داشته باشد.‌‌ همان دم که دل پیش تو دارد، می‌تواند چشمش جای دیگری چارچار بزند. دست در دست تو دارد اما می‌تواند زبانش را به دلخوشی دیگری بجنباند. زبانش روح تو را قلقلک می‌دهد اما می‌تواند با نوک انگشتش کف پای دیگری را قلقلک بدهد.

صخره‌ها قندیل بسته‌اند | خون فوران می‌زند از میان تَرَک پاهایی | که نه میل رفتن دارند | نه هوای ماندن