به خاطرِ چشم‌های تو بود، اگر شاعر شدم.

تنها پنجره‌ی کوچکم را پس بدهید | و عابری که سوت‌زنان بعد از ظهر کوچه را قدم می‌زد

موهایم را زیر چرخ خیاطی گذاشتم و دوختمشان از تَه

خلیج باردار زیر موهای حلقه حلقه‌ی روسپی من | بدون مجوز رسمی به دنیا می‌آیم | بالا می‌آورم بچه‌هایم را | به دندان می‌گیرم | بو می‌کنم | ولگردی‌ام را به حساب دیوانگی نه،| نگذارید این سگ خواب‌هایم را بدزدد