گاهی خواب‌ها ملامت‌مان می‌کنند، گویی برای ما حامل حکمتی از سوی پدران مُرده‌مان هستند.

جنگ همچون غباری ظریف همه جا را فرا می‌گیرد ؛ همچنان که دشنامش می‌دهی، استشمامش می‌کنی، همچون گیاهی مدهوش‌کننده. خیلی زود، به آن خو می‌گیری و دیگر نخواهی توانست دورش سازی.

از روزی که به دنیا آمدم، فقط دروغ به خوردم دادید، دروغ با هر جرعه شیر، دروغی که مانند نان در تهِ کاسه‌های سوپ می‌خیسید و تو هر روز با جرئت برایم تکرار می‌کردی : "پسرم، همیشه در زندگی راستگو باش !"