تو منو می‌شنوی مثل این‌که خودم حس شنوایی تو هستم؟

صدای پاها، حرف‌ها، حتی نفس‌ها رو می‌شنوم. حتی راه رفتن حشرات توی دیوار و مخصوصاً توی تاریکی. چند وقته که همه‌ی صداهای این ساختمون از گوش من رد می‌شن...

بگو آ، یه‌ جوری که انگار می‌خوای بهم بگی دوستم داری.

دیشب خواب‌های عجیبی دیدم. توی اتاقی که دیوار نداشت محبوس بودم. جرات نمی‌کردم تکون بخورم. وایساده بودم. سیاهی محاصره‌ام کرده بود. پشت سرم یه تخت بود که یه ملافه‌ی سفید پوشونده بودش. روی تخت یه بال کبوتر بود. همون وقت اون اومد.