ما همه‏‌مون داريم جنون رو وانمود مى‏‌كنيم، براى‏ اين‏كه بتونيم زندگى‏‌مون رو تحمل كنيم.

برای همین چیزها بود که می‌باید رد درد را در جایی دیگر می‌زدم. تا در مکانی دیگر به غیر از تن آدمی به ملاقاتش می‌رفتم. مثلاً در مکانی به عین کلام. درد که تنها در نسوج تن آدمی پرسه نمی‌زند. گاهی هم ساکن اشیاء می‌گردد. حتی ممکن است در قاب عکسی منزل کند یا حتی در الفاظ یک صدا. باید کلمه بهترین مکان برای سکونت درد باشد که آدمی رنجش را در کلمه مستحیل می‌کند و بر صفحات کاغذ می‌نویسد تا درد را دور از خود محبوس کلمات کند. هر کلمه حامل چیزی از او بود، شاید در صحفه‌ی کاغذ زندگی می‌کرد و من با کلمات، حضورش را کشف می‌کردم.

همه‌ی چیزایی که فکر می‌کنی یه غم بزرگ تا آخر زندگی توی دلت می‌ذارن، یه روزی روزمره می‌شن، اون غم بزرگ، تو زندگیت حل می‌شه، اونقدر حل می‌شه که اسمش دیگه غم نیست یه چیز دیگه است!

آن هستی ناب، که از دست‌های تن به نور ریخت، دلبسته‌ی دست‌های توست، که عشق را نه پایان، نه انجام، که تقدیر و تسلای زندگانی‌ست

هیچ کودکی مالِ هیچ‌کس نیست | بچه ها آمده‌اند که زندگی گم نشود

  من کشور خودم را دوست دارم. هیچ‌وقت دلم نمی‌خواست جای دیگری بروم. اگر می‌رفتم خوشی‌های ظاهری زندگی‌ام بیشتر می‌شد اما دلم می‌خواست همین زندگی تنگ و تاریک و کوچک را داشته باشم و بتوانم کار خودم را بکنم. چون فکر می‌کنم همه کسانی که رفتند غیرمستقیم عقیم شدند. (نقل قول از جمال میرصادقی)

فعلاً از آنهایی‌ست که ازدواج با مردی مهم و قابل اعتماد تقریباً تمام فکرش را مشغول‌ کرده. زندگی بین آشپزخانه و تخت‌خواب. آن طور که در تخت‌خواب جندگی کند و در آشپزخانه آشپزی.